เนื่องจากอาชีพของฉันทำให้มีความรู้เกี่ยวกับจิตวิทยาและพัฒนาการเด็กอยู่ไม่ใช่น้อย…ฉันรู้ดีว่าการมี“ช่องว่าง”ให้เด็กเป็นสิ่งที่สำคัญและจำเป็นมาก โดยเฉพาะเด็กเล็กๆ [...]

บทเกริ่นนำ… ตั้งแต่เด็กมา ฉันถูกปลูกฝังว่าเวลาเป็นของมีค่า… มีคำผู้ใหญ่สอนและคำกล่าวที่ถูกพบเจอซ้ำๆมาหลายต่อหลายครั้ง ไม่ว่าจะจากทางบ้าน ทางโรงเรียน อ่านเจอ ฟังจากวิทยุหรือโทรทัศน์ ว่า “เวลาของเรามี 24 ชั่วโมงเท่าๆกัน แต่เราแต่ละคนใช้เวลาให้มีประสิทธิภาพได้แตกต่างกัน” [...]

ช่วงที่ผ่านมา ชีวิตฉันเริ่มรวน รู้สึกได้เลยว่าเสียสมดุล ใจไม่สงบปลอดโปร่งแต่ค่อนข้างจะสับสนอลหม่านไปหมด  เดิมทีฉันก็รู้สึกว่าตัวเองเป็นคนที่ฟุ้งซ่านง่ายอยู่แล้ว ความคิดชอบแล่นกระโดดไปทางโน้นทีทางนี้ที ยิ่งมามีลูกก็ยิ่งแล้วใหญ่ เพราะใจจะคอยผวาตามลูกอยู่ร่ำไปไม่ค่อยจะกลับมามีสติอยู่กับเนื้อกับตัว ฉันจึงตัดสินใจว่า เอาล่ะ ได้เวลาทบทวนตัวเองและจัดระเบียบชีวิตใหม่กันเสียที ว่าตอนนี้เรากำลังอยู่จุดไหนและกำลังจะไปที่ไหน [...]

#บันทึกไว้เพื่อเตือนตัวเองด้วยถึงสาเหตุที่เริ่มเขียนบล็อกนี้ทั้งที่มีอีกบล็อกอยู่แล้ว# เนื่องจากแรกเริ่มเดิมทีเลยฉันอยากจะมีบล็อกไว้เพื่อบันทึกเรื่องราวชีวิตของตัวเองและใช้ความรู้และประสบการณ์ในการทำงานมาเป็นสิบปีเพื่อเผยแพร่ความรู้ให้กับผู้อื่นทางอินเตอร์เน็ตบ้าง เพราะฉันสังเกตเห็นว่าเพื่อนร่วมวิชาชีพนิยมใช้วิธีเปิดFacebook Fanpageเพื่อการนี้ [...]